Παρασκευή, Ιανουαρίου 26

More news on the newcomer

Είναι αγόρι :-)

Δευτέρα, Ιανουαρίου 22

Κουνιέται...

Τις τελευταίες μέρες «έσπρωχνε» από δεξιά (με τι; άγνωστο…). Σήμερα άρχισε να σπρώχνει και στο κέντρο όπως ενημερώθηκα.

Σάββατο, Ιανουαρίου 20

Επίσκεψη στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και τον Θόλο

Από την ημέρα που ανακοινώθηκε η λειτουργία του στα τέλη του προηγούμενο έτους, είχα αποφασίσει να επισκεφθώ τον Θόλο εικονικής πραγματικότητας ( http://www.tholos254.gr/) στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (http://www.ime.gr/). Το έπραξα τελικά την Κυριακή 14 Ιανουαρίου, παρακολουθώντας την παράσταση-περιήγηση στην Αρχαία Αγορά των Αθηνών.

Τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις μου ανάμεικτες.

Καταρχάς, το κτίριο – αν και λίγο «πνιγμένο» στο συγκεκριμένο σημείο που βρίσκεται – είναι εντυπωσιακό τώρα που προστέθηκε η κατασκευή του θόλου, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Μεγαλεπήβολος χώρος υποδοχής, μεγάλα ανοίγματα και κλιμακοστάσιο προς την αίθουσα του « pre-show», ένα δωμάτιο υποδοχής που προετοιμάζει την όρασή σου σε συνθήκες μειωμένου φωτισμού ενώ την ίδια στιγμή σε εισαγάγει στην παράσταση που ακολουθεί.

Είχα δει παρόμοια προσέγγιση εισαγωγής στο κυρίως μέρος της παράστασης, παρακολουθώντας κάποια από τα show της Universal Pictures στις ΗΠΑ, και η αλήθεια είναι ότι τότε είχα εντυπωσιαστεί από την επίδραση που μπορεί να έχει το «πέρασμα» από μια διαδικασία εισαγωγής με δυνατούς ήχους, εικόνες, μουσική και συνδυασμό με έξυπνα κείμενα και άλλα αντίστοιχα τεχνάσματα. Κορυφωνόταν η προσμονή σου για το τι θα ακολουθήσει, ενώ δεν πρέπει να αμελήσουμε το γεγονός ότι αποτελούσε μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να απασχολείσαι ενώ περίμενες την σειρά σου για το κυρίως θέαμα.

Το αποτέλεσμα στην περίπτωσή μας; Φτωχό σε περιεχόμενο, σύντομο και σίγουρα όχι όπως το ανέμενα.

Οι πόρτες ανοίγουν και οι θεατές κατευθύνονται προς τις ειδικά διατεταγμένες θέσεις που μπροστά τους απλώνεται η ημισφαιρική οθόνη. Μετά από λίγα λεπτά μικρής αναταραχής προκειμένου όλοι να βολευτούν η παράσταση αρχίζει. Λίγα δευτερόλεπτα έχουν περάσει και μόνο ένα περιστρεφόμενο λογότυπο του Ιδρύματος έχει «παίξει» στην οθόνη μας και το εκπαιδευμένο μάτι μου βλέπει μια γραμμή εντολών ( command line) που προφανώς δεν έπρεπε να είναι εκεί, ενώ λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η παράσταση διακόπτεται και ενημερωνόμαστε για τεχνικό πρόβλημα που θα ξεπεραστεί άμεσα. Προς στιγμή σκέφτηκα μήπως το «μάτιασα», όπως λέει και η γιαγιά μου, αλλά τελικά το σύστημα επανέρχεται σχεδόν αμέσως.

Η παράσταση αρχίζει. Δεν θα περιγράψω το περιεχόμενο προκειμένου να μην χαθεί το ενδιαφέρον των υποψήφιων θεατών. Το περιεχόμενο ως γνωσιακό υλικό θα το χαρακτήριζα πολύ καλό. Προσωπικά θα ήθελα κάτι περισσότερο αλλά δεν μπορούμε να αμελήσουμε το γεγονός ότι η παράσταση απευθύνεται κυριότερα σε μικρές ηλικίες.

Όσον αφορά τον τρόπο αναπαράστασης όμως της Αρχαίας Αγοράς, των γραφικών, του animation , του συνδυασμού της εικόνας με την μουσική, το όλο θέαμα ήταν μάλλον απογοητευτικό. Τα γραφικά απλοϊκά, χωρίς να εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες που σήμερα διαθέτουν τα ισχυρά υπολογιστικά συστήματα, αντίστοιχα αυτών που διαθέτει το Ίδρυμα. Η όλη προσέγγιση, φτωχή, χωρίς να συνδέει το χθες με το σήμερα, π.χ. με αντιπαραβολή πραγματικών πρόσφατων εικόνων και παραστάσεων του χθες, δημιουργημένων από τον H/Y . Η διαδραστικότητα τέλος, περιορίστηκε σε μια ψηφοφορία στο τέλος της παράστασης και την σύγκριση του αποτελέσματος με την ψηφοφορία που είχε λάβει χώρα χιλιάδες χρόνια πριν, στα πλαίσια μιας διαδικασίας εξοστρακισμού.

Κάποιος θα σκεφτεί ότι το θέμα – η Αρχαία Αγορά και ο πολιτισμός μας – δεν χρειάζονται πολύπλοκα εφέ και ίσως θεωρήσει τη σύγκριση που έκανα παραπάνω με τα show στα theme park του Ορλάντο, ως ιεροσυλία.

Εγώ πάλι δεν θα συμφωνήσω. Είναι καιρός να απαλλαγούμε από τέτοια σύνδρομα. Η χρήση της μουσικής, των εικόνων και της τεχνολογίας με μέτρο και αισθητική δεν αποκλείει τον εντυπωσιασμό του θεατή, του μαθητή, του μικρού παιδιού. Σήμερα μπορούμε, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού μας δίνει, να δείξουμε στη νέα γενιά το θαυμαστό κόσμο των προγόνων μας. Είναι λυπηρό, αλλά χρειάστηκε να επισκεφθώ το Βρετανικό Μουσείο πριν πολλά χρόνια όπου στην Ελληνική πτέρυγα με τα περίφημα μάρμαρα του Παρθενώνα, είδα ένα animation σε μια απλή οθόνη με μια καταπληκτική αναπαράσταση του Παρθενώνα, του Χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς, των θέσεων που είχαν τα μάρμαρα στον αρχικό ναό. Εκεί συνειδητοποίησα μετά από τόσα χρόνια Ιστορίας, πως ήταν πραγματικά ο ναός με τα χρωματισμένα με έντονα χρώματα μάρμαρα και πράγματι ακόμα θυμάμαι αυτές τις εικόνες.

Στα θετικά η εύκολη και χωρίς κόστος στάθμευση στο υπόγειο του κτιρίου και ο χώρος με τους Η/Υ που προσέφεραν διαδραστικές δραστηριότητες σε μικρά παιδιά (και τους γονείς τους). Στα αρνητικά η μάλλον φτωχή καντίνα και η έλλειψη ενός πιο οργανωμένου café, το οποίο προφανώς θα προτιμούσε κάποιος σε σχέση με τα τουριστικά, θορυβώδη και άσχημα café στου Ψειρή. Το ίδιο φτωχό και το museum shop, με εξαίρεση τα πολύ όμορφα κοσμήματα της Βάλλη Κοντίδη.

Τέλος, ο χώρος φαίνεται να έχει αμέτρητες δυνατότητες για οργάνωση εκδηλώσεων ποιότητας. Ρώτησα, πήρα απαντήσεις αλλά διέγνωσα και μια μικρή ανοργανωσία που τρομάζει μια μεγάλη εταιρεία ή ακόμα και κάποιον που θέλει να κάνει μια εκδήλωση αλλά να τα βρει όλα έτοιμα.

Συνοψίζοντας, μια πολύ καλή προσπάθεια από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, με δουλειά να χρειάζεται ακόμα προς την κατεύθυνση των παραστάσεων. Ήταν η πρώτη τους παράσταση στο Θόλο, περιμένω με προσμονή τη δεύτερη.

Κυριακή, Ιανουαρίου 14

Ο βιασμός της ενημέρωσής μας

Το σήριαλ συνεχίζεται. Όλες οι ειδήσεις κρατάνε τρεις ημέρες όπως λέγεται, οπότε έχουμε τουλάχιστον άλλη μια ημέρα μαρτυρίου. Αναφορικά με την τρομοκρατική επίθεση στην Αθήνα λοιπόν, η παρέλαση «μαϊντανών» συνεχίζεται στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Φαντάζομαι ότι αυτό προκαλεί και άγχος στους βοηθούς παραγωγής των δελτίων που καλούνται να εντοπίσουν ποιος θα μπορούσε να μιλήσει για το συγκεκριμένο ζήτημα με μια επίφαση «ειδικού». Εύκολη δουλειά…οποιοσδήποτε. Συνταξιούχοι αξιωματικοί της τροχαίας, πρώην εργαζόμενοι του ΟΤΕ (συμφέρουν γιατί θα τους χρησιμοποιήσουμε και την στιγμή της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ), καθηγητές πληροφορικής πανεπιστημίου που προφανώς γνωρίζουν αυτόματα τα πάντα, πολιτικοί και δημοσιογράφοι-σταρ οι οποίοι έχουν εντρυφήσει στα θέματα περί αντιτρομοκρατίας και δικαιωματικά προβάλλουν το στυλ «είναι και άλλα που γνωρίζουμε αλλά δεν είναι για εσάς», κλείνοντας με υπονοούμενο ο ένας το μάτι στον άλλο.
Θεματολογία χωρίς ουσία, ρεπορτάζ που έχουν γραφτεί από το γραφείο, κάνοντας ένα zapping στα ανταγωνιστικά κανάλια, άντε και στα δορυφορικά.
Κάποιες στιγμές, on air, αποκαλύπτεται το κενό, δεν μπορεί να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι πέντε άνθρωποι μιλάνε χωρίς λόγο, ουσία, σκοπό, γνώση. Το κόμπιασμα κρατάει ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και το control ψιθυρίζει στο αυτί του παρουσιαστή «πάμε στο επόμενο, κάνετε κοιλιά». Πέρασμα σε κάτι πιο ανάλαφρο, «έσβησε τα κεράκια για τα γενέθλιά του χτες στο μαγαζί που τραγουδάει ο….., μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα».
Θυμάμαι την ιστορία μιας φίλης δημοσιογράφου, που μου έλεγε πως ο ένας αρχισυντάκτης δελτίου ειδήσεων τηλεφωνούσε στον συνάδελφο άλλου καναλιού κανονίζοντας να «παίξει» το ρεπορτάζ με τις αποκλειστικές εικόνες χωρίς «αράχνη» (το ψηφιακό λογότυπο/ υδατογράφημα που προβάλουν τα κανάλια σε αποκλειστικά ρεπορτάζ) για μερικά δευτερόλεπτα σε κάποιο off-peak δελτίο, ώστε να «δανειστούν» μερικά δευτερόλεπτα. Την επόμενη φορά η χάρη, εξαργυρωνόταν με αντίστοιχο τρόπο.
Ειδησεογραφία στην Ελλάδα, Ιανουάριος 2007. Κάποιος δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί φυσικά, μήπως παρακολουθούμε τις ειδήσεις που μας αρμόζουν; Είμαστε θύτες ή θύματα στο βιασμό της ενημέρωσής μας; Ο καθένας ας απαντήσει για λογαριασμό του.

Σάββατο, Ιανουαρίου 13

Έγκυρη Ενημέρωση

Τα χθεσινά γεγονότα στην Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα, δώσανε πάλι τροφή σε κάθε λογής ειδικούς. Η ρουκέτα εκτοξεύτηκε από μηχανάκι, αυτοκίνητο που επιτάχυνε με θόρυβο, από πεζό που επιβιβάστηκε σε μηχανάκι, από φορτηγάκι στην καρότσα του οποίου είχαν τοποθετήσει πυροσωλήνα (σιγά μην ήταν και άρμα μάχης… κάτι που προφανώς θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ακροαματικότητα και άρα μπορεί και κάποιο κανάλι να μετέδωσε!). Εξερράγη η ρουκέτα, δεν εξερράγη η ρουκέτα, κόπηκε στα δύο ή στα τρία, ένα τμήμα βρέθηκε στον δρόμο, ένα στον κήπο, ένα στο παράθυρο, ένα μέσα στην λεκάνη της τουαλέτας. Χτύπησε τις τουαλέτες, ήταν η προσωπική τουαλέτα του πρέσβη, έκανε μεγάλες ζημιές ή όχι.

Όλα ακούστηκαν από «έγκυρες» πηγές, επιτόπια ρεπορτάζ με δημοσιογράφους που κάνανε νοήματα και φωνάζανε σε συναδέλφους τους να έρθουν on camera γιατί το στούντιο τους αναζητούσε, και άλλα ευτράπελα στα οποία έχουμε συνηθίσει και ίσως πλέον τα αποζητούμε κάνοντας zapping.

Για άλλη μια φορά, το Internet στάθηκε πιο έγκυρα και προσεκτικά στην ενημέρωση, χωρίς κραυγές, με δυνατότητα να δεις με μια ματιά τα ρεπορτάζ των ξένων πρακτορείων ειδήσεων και να νιώσεις ένας πολιτισμένος πολίτης του κόσμου και όχι θύμα των «επί παντός επιστητού» ειδημόνων της Ελληνικής τηλεόρασης. Έτσι ίσως κάποιοι μπορέσουν να σκεφτούν ένα «κλικ» παρακάτω αυτό το όντως σοβαρό γεγονός. Το Internet όμως δεν έχει αποκτήσει – και θα αργήσει πολύ στην χώρα αυτή καθώς φαίνεται – τη μαζικότητα που θα έκανε πια και τα υπόλοιπα μέσα (κυριότερα την τηλεόραση) να συμμορφωθούν με μια πιο σοβαρή ματιά στη δημοσιογραφία, με πραγματική ανάλυση και υπεύθυνη άποψη, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες προηγμένες χώρες.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 10

Ένα πράγμα είναι σημαντικό τελικά

Γυρνώντας σήμερα στο σπίτι, με περίμενε μία έκπληξη. Ενημερώθηκα ότι το μωρό "κλώτσησε". Ενθουσιασμός, αισιοδοξία, προσμονή...

iPhone από την Apple

Ορκιζόμουν στη Nokia, μετά ορκιζόμουν στη Microsoft (μετά την έκδοση Windows Mobile 4.0 για να είμαστε ακριβείς), λέτε να ορκιστώ και στην Apple, όσον αφορά το κινητό μου τηλέφωνο-PDA (δηλ. Smartphone).
Γιατί μπορεί η Microsoft με τις νέες συσκευές που υποστηρίζουν τα Windows Mobile 5.0 να έχει πραγματικά προσφέρει στην αγορά μεγάλη ποικιλία και δυνατότητες, με όλο και περισσότερους κατασκευαστές να λανσάρουν τα αντίστοιχα devices, αλλά η Apple δεν έκατσε έξω από τον χορό...
Δείτε το http://www.apple.com/iphone/ για περισσότερες λεπτομέρειες. Μην βιαστείτε. Σε ένα μαγαζί κοντά σας από τον Ιούνιο, σύμφωνα με δημοσιεύματα.
Θα κάνει σίγουρα apply στους generation c (από το content) καταναλωτές (βλ. http://www.trendwatching.com/trends/GENERATION_C.htm) , οπότε μετρήστε κι εμένα παρακαλώ και κρατήστε μου ένα...το είδα πρώτος.

Τρίτη, Ιανουαρίου 9

Σχόλια για την πλατφόρμα blogging

Μπορώ να πω ότι έχω εντυπωσιαστεί. Η "αρχή" της Google (μαμάς εταιρείας του Blogger) για απλά interfaces και έμφαση στο λιτό σχεδιασμό, εφαρμόζεται σε κάθε σημείο της εφαρμογής. Έχοντας περάσει κάποια χρόνια σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία πληροφορικής που επίσης κόπτεται για το interface των εφαρμογών της, θα έλεγα ότι μάλλον η ομάδα του blogger παραδίδει μαθήματα. Built for humans, όπως ανέφερε σε μια παρουσίαση που είχα παρακολουθήσει, στέλεχος της Google.

Καλή Αρχή

Δειλό ξεκίνημα και προβληματισμός για το όνομα που θα υιοθετήσω, αλλά τέλος καλό όλα καλά. Ο καιρός δεν είναι ίσως ο καταλληλότερος για το ξεκίνημα αυτής της σελίδας - η συντήρησή της δεν νομίζω να αποτελεί ζήτημα -, οπότε συγχωρήστε μου κάποιους πειραματισμούς που θα προκύψουν στην αρχή.
Θεωρώ ότι μάλλον άργησα, ίσως είναι χαρακτηριστικό της ηλικίας. Από την άλλη, είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω κάποιες στιγμές.
Παρόλα αυτά, η ηλεκτρονική αυτή παρουσία δεν θα αντικαταστήσει την ανά διαστήματα δραστηριοποίησή μου με άρθρα στον περιοδικό τύπο.

Καλύτερα πάλι, ας αποφύγω τις "προγραμματικές" δηλώσεις.

ΥΓ: Όλες οι ενδιαφέρουσες λατινικές λέξεις ήταν reserved στο blogger σαν ονόματα. Μάλλον δεν πρωτοτύπησα ψάχνοντας προς αυτή την κατεύθυνση... Μια αρχική επιλογή την άλλαξα επίσης, αφού η αγαπημένη σύζυγός μου γέλασε μόλις την είδε :-)